بودن الگویی شایسته از صداقت برای کودکان منو یاد یه خاطره‌ی بامزه از پدرم میندازه، که حدودای ظهر نشسته بودیم تلویزیون تماشا می‌کردیم. تلفنِ پدرم زنگ خورد، یه نگاهی به‌ما کرد و گفت ساکت باشید. بعد تلفنش رو جواب داد و گفت “من الان جلسه هستم، بعدا باهاتون تماس می‌گیرم”، بعد قطع کرد و تلویزیون‌دیدن‌مون رو ادامه دادیم.
حتماً تابه‌حال دیده‌اید که کودک شما تلفن را برمیداره و شروع به صحبت کردن می‌کنه و دقیقاً کلمات و جملاتی استفاده میکند که از شما یاد گرفته است و حتی شما تعجب می‌کنید که اینارو از کجا یاد گرفته؟ و اینجا دقیقاً همان جایی است که به این‌که کودکان مانند رادیو می‌مانند پی می‌بریم. برای همین ما بزرگترها باید مواظب کلمات، جملات، اعمال و رفتارهایمان باشیم که به‌کار می‌بریم چون ما داریم توسط کودکان رصد می‌شویم و آن‌ها مانند آینه می‌مانند هرکاری ما انجام دهیم همان کار را عیناً انجام می‌دهند پس باید مراقب کوچک‌ترین کارهایی که از ما سر می‌زند باشیم.
